Μια παρέα φοιτητών κατάφερε να κλέψει τις καρδιές όλων των Ελλήνων! Μπορεί στην πραγματικότητα Τα Παιδιά από την Πάτρα να μην είχαν δεσμούς καταγωγής με την αχαϊκή πρωτεύουσα, όμως είχαν δεσμούς συναισθημάτων, αφού πέρασαν εκεί σχεδόν δέκα χρόνια από τη ζωή τους και έκαναν το όνομά της ν’ ακουστεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Γι’ αυτό, το χρυσό κλειδί της πόλης τους ανήκει δικαιωματικά.
Ολα ξεκίνησαν σε μια κατάληψη στον χώρο του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Εκεί, ανάμεσα στα ξενύχτια, τις διαμαρτυρίες και την κουβεντούλα των φοιτητών, τέθηκαν και οι πρώτες βάσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου και πιο εμπορικού ελληνικού συγκροτήματος. Την πρώτη κίνηση έκανε ο Χρήστος Παπαδόπουλος, φοιτητής Μηχανολογίας στο Πολυτεχνείο, παίρνοντας την κιθάρα του και τραγουδώντας για τους συναδέλφους του στην κατάληψη. Αμέσως, τον πλησίασαν ο Αργύρης Παπαγεωργίου, φοιτητής στο Φυσικό, ο Βαγγέλης Δεληκούρας, υποψήφιος πολιτικός μηχανικός, και ο Λάμπρος Καρελάς, ο οποίος σπούδαζε Βιολογία.
Οι τέσσερις αυτοί αποτέλεσαν την αρχική (φοιτητική) version του γκρουπ που έμελλε να... σπάσει ταμεία! Λίγο καιρό μετά το τέλος της κατάληψης, ο Χρήστος, ο Λάμπρος και ο Αργύρης έπιασαν δουλειά ως μουσικοί στην ιστορική μπουάτ «Ιζαμπέλα» στην Πάτρα. Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο του 1980, ο Παπαδόπουλος και ο Παπαγεωργίου συναντήθηκαν ξανά στην ταβέρνα «Ανθεια», όπου συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τη Ρούλα Μπεκάκου, μια τραγουδίστρια με πολύ ταλέντο. Οι τρεις τους σημείωσαν τόσο μεγάλη επιτυχία, που ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας «Ανθεια» πήρε την απόφαση να τους μεταφέρει σε έναν άλλο, μεγαλύτερο χώρο. Ετσι, πήρε το ιστορικό κέντρο «Χάραμα» και τη χειμερινή σεζόν του 1980 - 1981 Τα Παιδιά από την Πάτρα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό με την ολοκληρωμένη σύνθεσή τους: Λάμπρος Καρελάς, Χρήστος Παπαδόπουλος, Αργύρης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Δεληκούρας και Ρούλα Μπεκάκου.
Η επιτυχία που έκαναν ήταν ασύλληπτη και το ιστορικό κέντρο έγινε μέσα σε ένα βράδυ το απόλυτο στέκι του φοιτητόκοσμου της πόλης. Επειτα από μερικούς μήνες, η μοναδική γυναίκα του γκρουπ χρειάστηκε να αποχωρήσει τόσο από το σχήμα όσο και από την Ελλάδα γενικότερα. Η Ρούλα Μπεκάκου μετακόμισε εκείνη τη χρονιά στη Γερμανία, χάνοντας δυστυχώς την ευκαιρία να ζήσει μαζί με τους άλλους τη χρυσή περίοδο που θα ακολουθούσε λίαν συντόμως. Η ίδια όμως δεν μπορούσε να γνωρίζει αυτήν την εξέλιξη. Τη θέση της στο συγκρότημα πήρε ένας μπουζουξής από τη Σπάρτη, ο Παναγιώτης Μανωλάκος. Ο τελευταίος είχε ήδη αφήσει το στίγμα του στο λαϊκό πεντάγραμμο, καθώς για ένα μεγάλο διάστημα δούλεψε στο πλευρό του Γιώργου Μητσάκη.
Η απρόσμενη επιτυχία
Το καλοκαίρι του 1983 Τα Παιδιά από την Πάτρα αποφάσισαν να φτιάξουν έναν αναμνηστικό δίσκο με τίτλο «Αφιερωμένο εξαιρετικά» προκειμένου να τον μοιράσουν σε χίλιους φίλους φοιτητές από εκείνους που τους αποθέωναν κάθε βράδυ στις live εμφανίσεις τους. Αυτός ο δίσκος άλλαξε τη ζωή τους για πάντα, αφού κατάφερε να πουλήσει εντέλει 350.000 αντίτυπα! Η εν λόγω απρόσμενη σαρωτική επιτυχία έκανε τα μέλη του γκρουπ να πάρουν την απόφαση να φύγουν από την Πάτρα και να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αθήνα. Το καλοκαίρι του 1984 η πρωτεύουσα υποδέχτηκε τους φοιτητές που ξεκίνησαν από το «Χάραμα» με ανοιχτές αγκάλες. Οι δύο συναυλίες που έδωσαν Τα Παιδιά από την Πάτρα στον Λυκαβηττό ήταν sold out. Και κάπως έτσι τους δόξασε το πανελλήνιο.
Οι τέσσερις πρώτοι δίσκοι του συγκροτήματος κυκλοφόρησαν μέσω μιας δισκογραφικής εταιρείας που δεν υπάρχει πια, της Pop Eleven, και πούλησαν συνολικά περισσότερα από 700.000 αντίτυπα. Και συνεχίζουν να πουλάνε ακόμη. Την περίοδο που άρχισαν να δουλεύουν στην Αθήνα οι πιο διάσημοι φοιτητές του ελληνικού πενταγράμμου είχαν την τύχη να γνωρίσουν τη νύχτα της πρωτεύουσας σε μία από τις καλύτερες στιγμές της. Από το 1984 μέχρι το 1988 εμφανίζονταν στο κέντρο «Πανόραμα» (γνωστό παλαιότερα ως Το στέκι του Τζίμη του χοντρού), το οποίο ονόμασαν στη συνέχεια «Αχαρνών 77».
Εκεί συνεργάστηκαν με σπουδαία ονόματα του πενταγράμμου, όπως ο Σταμάτης Κόκοτας και η Ρίτα Σακελαρίου. Σε γενικές γραμμές, Τα Παιδιά από την Πάτρα έζησαν σε αυτό το μαγαζί τις πιο ένδοξες στιγμές τους. Ο κόσμος σχημάτιζε ουρές για να τους ακούσει live και οι ιδιοκτήτες αναγκάζονταν να διώχνουν κόσμο, το λιγότερο πεντακόσια άτομα κάθε μέρα, ακόμη και τις Δευτέρες.
Πορεία στον χρόνο
Τα Παιδιά από την Πάτρα (με την ολοκληρωμένη σύνθεσή τους) έμειναν μαζί από το 1980 ώς το 1989. Από εκεί και μετά τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να σκορπίζουν και κάποιοι από αυτούς να κάνουν σόλο δισκογραφικές δουλειές. Εξάλλου, όταν ένα συγκρότημα αποτελείται από ανθρώπους που είναι στην πλειονότητά τους ισχυρές προσωπικότητες, δύσκολα μπορεί να κρατήσει. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος και ο Βαγγέλης Δεληκούρας έκαναν μαζί δύο δίσκους μέχρι το 1991, όταν έπειτα από ένα break ο Παπαδόπουλος και ο Αργύρης Παπαγεωργίου αποφάσισαν να ξαναγίνουν Τα Παιδιά από την Πάτρα και έτσι συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Μόνο που τώρα είναι μόνον οι δυο τους και εμφανίζονται στο νυχτερινό κέντρο «Πηγή», στο Γαλάτσι.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος γράφει παράλληλα μουσική για soundtracks. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχει βάλει την υπογραφή του στη μουσική μερικών από τα πιο πετυχημένα τηλεοπτικά σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, όπως π.χ. «Κάτι τρέχει με τους δίπλα», «Πρόκληση», «Της αγάπης μαχαιριά», «Για την καρδιά ενός αγγέλου» και πολύ πρόσφατα η «Εξαφάνιση» του Στράτου Μαρκίδη. Ο Βαγγέλης Δεληκούρας, από την άλλη, δεν ασχολείται πια καθόλου με τη μουσική, όχι τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο. Ο Λάμπρος Καρελάς έχει καταφέρει να διαγράψει όλα αυτά τα χρόνια μια ιδιαίτερα αξιόλογη καλλιτεχνική και δισκογραφική πορεία. Αυτήν τη στιγμή εμφανίζεται στη μουσική σκηνή «Εννέα Ογδοα». Ο Παναγιώτης Μανωλάκος, τέλος, έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων στα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Οι ιδιαίτερες πατρίδες τους
Κανένα από τα μέλη Των Παιδιών από την Πάτρα δεν ήταν στην πραγματικότητα από την αχαϊκή πρωτεύουσα. Ο Αργύρης Παπαγεωργίου καταγόταν από τον Ορχομενό και από μικρός έψελνε στην εκκλησία. Ο Λάμπρος Καρελάς μεγάλωσε στην Καρδίτσα και έπαιζε ακορντεόν σχεδόν από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Ο Βαγγέλης Δεληκούρας, ο μοναδικός Αθηναίος της παρέας, ήξερε κιθάρα. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος, από τα Γρεβενά, ξεκίνησε παίζοντας τρομπέτα στη Φιλαρμονική της πόλης του σε ηλικία εννέα ετών και πριν ακόμα κλείσει τα έντεκα είχε γίνει κιόλας πολύ καλός τόσο στην κιθάρα όσο και στο μπουζούκι. Ο Παναγιώτης Μανωλάκος, τέλος, ήταν ο master του μπουζουκιού από τη Σπάρτη.
Ξέρετε ότι...
- Τα παιδιά από την Πάτρα έφεραν τη δική τους μουσική επανάσταση βάζοντας τα λαϊκά τραγούδια του Ζαγοραίου, του Ακη Πάνου και άλλων μεγάλων δημιουργών στα φοιτητικά στέκια, όπου μέχρι τότε ακούγονταν κυρίως τραγούδια του Θεοδωράκη, μιας και μιλάμε για τη μεταπολιτευτική περίοδο.
-Ο μόνος από την ομάδα των φοιτητών που σχημάτισαν Τα Παιδιά από την Πάτρα, ο οποίος πήρε τελικά το πτυχίο του, είναι ο Χρήστος Παπαδόπουλος.
-Ολα τα μέλη του συγκροτήματος έπαιζαν μουσικά όργανα και τραγουδούσαν, εκτός από τον αείμνηστο Παναγιώτη Μανωλάκο, ο οποίος όμως έδινε ρέστα με το μπουζούκι του.
-Την εποχή που Τα Παιδιά από την Πάτρα ζούσαν τις πρώτες μεγάλες δόξες τους, πολλές παρέες Αθηναίων πήγαιναν Σαββατοκύριακα στην Πάτρα για να τους απολαύσουν live.
-Το όνομα Τα Παιδιά Από την Πάτρα το εμπνεύστηκε ο Γιώργος Φαληρέας, ο οποίος υπήρξε και παραγωγός του πρώτου δίσκου τους.
-Το καλοκαίρι του 1985 έδωσαν συνολικά 68 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώνοντας σε καθεμία από αυτές περισσότερους από 5.000 ανθρώπους.
-Ο Ακης Πάνου είπε κάποτε για Τα Παιδιά από την Πάτρα ότι «ο Λάμπρος είναι η φωνή του συγκροτήματος, ο Βαγγέλης είναι το μυαλό του και ο Χρήστος η ψυχή του!».
-Κόρη του Παναγιώτη Μανωλάκου είναι η Μαρίνα Μανωλάκου, η οποία έγινε γνωστή τραγουδώντας μαζί με τον Πασχάλη Τερζή το «Αρχιπέλαγος».
ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου